Józef Oleksy, były poseł wschodniego Mazowsza i były lider mazowieckiego Sojuszu Lewicy Demokratycznej 12 sierpnia był gościem radiowego programu „Salon polityczny Trójki”. Były premier RP opowiadał o okolicznościach rezygnacji ze startu w jesiennych wyborach do Sejmu.
Przewodniczący SLD Grzegorz Napieralski konsekwentnie proponował mu w ostatnich miesiącach start z okręgu nowosądeckiego, a nie mazowieckiego, w którym cieszy się autentycznym poparciem wśród elektoratu lewicowego. Były premier nie zgodził się na to.
Józef Oleksy jako zaskakująco nieprzyjazne ocenił działania w swej sprawie zarządu mazowieckiego SLD: Katarzyny Piekarskiej i Stanisławy Prządkowej, Marka Wiklińskiego i Krzysztofa Gawkowskiego.
„To nie moja strata” – podsumował nieobecność własnej kandydatury na listach SLD.
(Co ciekawe, Józef Oleksy przypuszcza, że przyszła kadencja Sejmu będzie niepełna, bo ciężar problemów państwowych doprowadzi do jej przerwania i rozpisania przedterminowych wyborów!)
SLD ma w naszym wschodniomazowieckim, jedenastomandatowym okręgu wyborczym jednego posła - właśnie Stanisławę Prządkową. Gdyby Józef Oleksy kandydował z naszego okręgu, prawdopodobnie on, a nie ona, zdobyłby lewicowy mandat nr 1. Mógłby przy tym przez swą osobistą popularność zdobyć tak wiele głosów, że dałyby one SLD drugi mandat.
Pani Stanisława Prządkowa od 30 lat jest obecna w życiu publicznym ziemi garwolińskiej. W latach osiemdziesiątych, w schyłkowym PRL rządzonym przez wojsko, była Naczelnikiem Miasta, potem dyrektorem banku.
W tym czasie ważne funkcje piastowali obecni również do dziś burmistrz płk Tadeusz Mikulski (kierownictwo WKU) i szef miejskiej straży płk Tadeusz Poczek (komendant MO).
Link do strony radiowej Trójki z wywiadem z Józefem Oleksym - http://www.polskieradio.pl/9/299/Artykul/418095,SLD-traci-na-wizerunku .
Andrzej Dobrowolski
Zamiast komentarza:
„Ciężka jest praca górnika, niełatwa jest praca kelnera...
Tak pieśń się moja zaczyna, pieśń o zachodnich bankierach.
Motyl wiosenny przeleciał - o! siadł! już nurza się w kropli rosy,
a tam zachodnim bankierom za wcześnie siwieją włosy...
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
muzyka twoja nagle z żalem w sercu wzbiera.
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
niełatwe jest życie bankiera. /…/
Skrzypek żebrak samouk, kapelusz leży pod murem,
a tam się bankier zachodni to porwał na siebie ze sznurem...
Jesteśmy trochę szczuplejsi i jakby bardziej roślinni,
lecz za co cierpią bankierzy? Za co? Czy oni są winni?
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
muzyka twoja nagle z żalem w sercu wzbiera.
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
niełatwe jest życie bankiera. /…/
Dwadzieścia cztery miliardy, po tysiąc dolców na głowę -
i co nam z tego zostało? Trudności paszportowe!
Płynęła rzeka zielona i złote miały być karpie,
a teraz i naród głodny i cała klika się szarpie...
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
muzyka twoja nagle z żalem w sercu wzbiera.
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
niełatwe jest życie bankiera.
Żal mi zachodnich bankierów, choć sam już nie wiem, dlaczego?
Blady księżyc na niebie nie wróży nic dobrego...
Wy wiecie, o co mi chodzi, dlaczego nad nimi dziś płaczę:
a dobrze im tak! krwiopijcy, lichwiarze, wyzyskiwacze,
jeszcze dwie zwrotki rezerwowe na bis!
W łazience prosię różowe beztrosko chrząka i kwiczy,
a tam zachodni bankierzy nie mogą się swego doliczyć...
Mógłbym pożyczyć bankierom, lub w formie dać zapomogi,
lecz nie chcę szafy przesuwać, nie będę zrywał podłogi!
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
muzyka twoja nagle z żalem w sercu wzbiera.
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
niełatwe jest życie bankiera.
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
muzyka twoja nagle z żalem w sercu wzbiera.
Graj, cyganie, graj, serce swoje daj,
niełatwe jest życie...byłego premiera”
Andrzej Rosiewicz „Pieśń o zachodnich bankierach” , 1980